Φυσιολογικά η γλώσσα συνδέεται με το έδαφος του στόματος με μια μικρή μεμβράνη. Σε κάποια παιδιά η μεμβράνη αυτή που ονομάζεται χαλινός της γλώσσας είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη, εμποδίζοντας την γλώσσα να έχει την σωστή ελευθερία κινήσεων.
Αυτό ονομάζεται βραχύς χαλινός γλώσσας. Στις σοβαρές περιπτώσεις η γλώσσα μπορεί να είναι καθηλωμένη στο έδαφος του στόματος (αγκυλογλωσσία).
Συμπτώματα
Η περιορισμένη κινητικότητα της γλώσσας μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολία θηλασμού του βρέφους στην πρώιμη ηλικία και σε προβλήματα σωστής ανάπτυξης του λόγου αργότερα. Στα νεογέννητα και βρέφη που θηλάζουν και παρουσιάζουν βραχύ χαλινό γλώσσας, είναι πιθανότατα καλό να διατέμνεται όταν δημιουργούνται προβλήματα με το θηλασμό (το μωράκι κουράζεται εύκολα, προκαλεί πόνο στο στήθος της μαμάς ή ακόμα και τοπικό τραυματισμό)
Διάγνωση
Η διάγνωση μπορεί να γίνει στο μαιευτήριο μετά την γέννηση αλλά μερικές φορές διαφεύγει της προσοχής. Μπορεί να γίνει αντιληπτό αργότερα στην διάρκεια μιας παιδιατρικής εξέτασης ρουτίνας ή και να παρατηρηθεί από τους γονείς. Η διάγνωση είναι πάντα κλινική και δεν υπάρχει αναγκαιότητα για καμία περαιτέρω εξέταση. Συχνά πάντως υπάρχει διχογνωμία ανάμεσα σε ειδικούς αν και κατά πόσο ο χαλινός είναι φυσιολογικός όπως αναφέρθηκε και πριν.
Η επέμβαση
Παλιότερα στην ελληνική ύπαιθρο οι μαμές που κατά κανόνα ξεγεννούσαν τα μωρά ήταν “εκπαιδευμένες” στην διατομή του χαλινού. Σήμερα ο βραχύς χαλινός της γλώσσας αντιμετωπίζεται με μια μικρή επέμβαση που γίνεται υπό άσηπτες συνθήκες. Γίνεται στο μαιευτήριο, χωρίς κάποια αναισθησία χωρίς καμία ιδιαίτερη επιβάρυνση για το νεογέννητο. Καθώς το βρέφος μεγαλώνει είναι πλέον δύσκολο να γίνει χωρίς αναισθησία οπότε και θα συστηθεί κατά κανόνα η επέμβαση να γίνει με το παιδί να κοιμάται (γενική αναισθησία)
